jueves, 17 de diciembre de 2009

"Vestío" de Xosé Miranda


Eva García vai a Viana das Veigas por traballo e alí atopa un cadáver sen cara e coas mans aplastadas. Ao lado, atopa unha carta e un diario. Ao lelo, dáse conta conta de que os habitantes desa vila adoran ao deus Vestío.


Ao principio non me gustou moito, porque me parecía un pouco lioso, pero ao final encantoume.


Brais Pérez Sierra (3º ESO C)

"El cozazón helado" de Almudena Grandes



Eu, de ti, lería esta novela, se xa estás por riba dos dezaoito ou cerca deles. É imprescindible que che interese un pouquiño o transfondo: a Guerra Civil, preguerra e postguerra; o noso pasado século, en definitiva. É unha saga familiar contada en forma de novela como as de antes: longa, ben escrita, con boa trama, con personaxes ben trazados, bos e malos. Eso si. É unha novela longa, para lectores sempieternamente infatigables.


Ana Tato (profe)


sábado, 18 de abril de 2009

"Ghost girl" de Tonya Hurley



Unha morte accidental provoca o nacemento dunha popularidade coa que a protagonista non contaba.
Diversión, entretemento e moito amor son a fórmula máxica desta novela orixinal e amena.

Gustoume pola súa sinxeleza e maneira de narrar, o que a fai máis fácil de´ler e en menos tempo. É, ante todo, unha boa historia, impactante e divertida ata a morte.


Mónica Fouce (4º ESO A)

viernes, 20 de marzo de 2009

"Los espejos venecianos" de Joan Manuel Gisbert

Giovanni Conti se traslada a Padua para realizar un curso con un prestigioso profesor de esa universidad. Al no encontrar una habitación en la famosa residencia "La Veneciana" donde suelen hospedarse los estudiantes que vienen de fuera a estudiar en la ciudad, se encuentra en la calle y sin muchas posibilidades económicas. Alessandra, una anciana que ha sido testigo de como le negaban hospedaje, le ofrece una habitación en su casa.
La habitación no está mal y en seguida le atrae un gran ventanal que da al patio de un antiguo Palazzo.
Ya en la universidad se entera de la maldición que recayó sobre la familia que habitaba ese palazzo. Beatrice Balzani, última descendiente de la estigmatizada familia, no llegó a morir nunca pero tampoco se supo más de ella. Algunos dicen que su espíritu vaga aún por las habitaciones de la vieja mansión.
Giovanni, atraído por el misterio, logra introducirse en el palazzo y constata que algo raro sucede. Nota una presencia que no llega a ver pero que, de alguna manera, está ligada a dos antiguos espejos venecianos.
Desde esta subrepticia introducción en la casa, los extraños sucesos se van agolpando a su alrededor.



El libro es entretenido, está lleno de suspense y tiene un final que sorprenderá.